Grammaticaal kan het gewoon zijn dat het normaal is om te kiezen. In deze context zegt het meer over de keus die je maakt binnen de gezondheidszorg.
Wat is een rede om natuurlijk te kiezen?
- Omdat binnen de reguliere zorg geen oplossing is en ze niet verder komen dan, “u moet er mee leren leven”
- Je bang bent voor bijwerkingen
- Je zelf de ervaring hebt dat je goed reageert op een bepaalde therapie.
Over dat laatste wil ik het graag hebben omdat het lijkt dat eigen ervaring binnen de gezondheidszorg niet telt. Het is wetenschappelijk niet bewezen dus werkt het niet terwijl jezelf andere ervaringen hebt.
Ik vind het jammer dat eigen ervaring binnen de reguliere zorg niet mee telt. Persoonlijk heb ik vanuit eigen ervaring ontdekt dat homeopathie voor mij, in veel gevallen, goed werkt. Ik heb hierdoor geen anti depressiva nodig gehad en ooit een chirurgische ingreep vermeden. Binnen mijn praktijk hebben cliënten weer baat bij de Shiatsu therapie die ik geef. Waardoor ze bijvoorbeeld vaak geen pijnstilling meer nodig hebben of ze beter in hun vel zitten en hierdoor beter functioneren.
Alleen hoe kies je? En wanneer natuurlijk
Het is wel belangrijk dat je keus helder en verantwoord is. Dat waar je voor kiest uiteindelijk geen gevaar wordt voor je gezondheid. Dus altijd met gezond verstand keuzes maken voor je gezondheid. Dit betekent wat mij betreft dat je in ieder geval bij acute klachten eerst naar de reguliere zorg gaat. Is er iets aan de hand waarmee je leven in gevaar is?
Zo ja, laten behandelen bij de reguliere zorg en daarna kijken of je op natuurlijke of complementaire wijze de bron, waardoor de acute situatie is ontstaan, aan kunt pakken.
Is het niet levensgevaarlijk of je hebt zelf vanuit het verleden al de ervaring dat je bijvoorbeeld met acute spit beter naar de acupuncturist of Shiatsu therapeut kan, direct een afspraak daar maken.
Rol therapeut bij keuze
De therapeut heeft ook een rol bij het helder kiezen. Laatst is er een jongetje overleden omdat een homeopaat had gezegd dat ze niet naar de reguliere zorg moesten gaan. Mijn advies is :
Wanneer een therapeut regulier zorg verbied of afwijst zoek een andere. In mijn ogen kan en mag er nooit een beperking in de keus gegeven worden. Vanuit complementaire zorg naar reguliere zorg zeker niet. Vanuit regulier naar alternatief niet wanneer er geen levensgevaar is en een cliënt zelf goede ervaringen heeft met bepaalde complementaire zorg.
Kortom: ik kies natuurlijk zelf, is mijn motto voor de keus voor natuurlijke zorg. Maar wel met gezond verstand voor mijn gezondheid en de gezondheid van mijn cliënten.
Ik hoop dat, door het met gezond verstand omgaan met de verschillende soorten zorg, samenwerking tussen reguliere en complementaire zorg bevordert wordt.
Dit is een bijdrage van Japke Dogger-Englebert
Foto: Alex Holyoake
