Soms zijn er van die weken dat je dezelfde soort problemen in één week behandelt. Zo kwamen er onlangs in zo’n week verschillende soorten wonden voorbij. Twee katten met bijtwonden, waarvan één een bijtwond van een hond en de ander een vies abces in ontwikkeling als gevolg van een knokpartij met een soortgenoot. Een hond had binnen vijftien minuten een hotspot gelikt en een paard die het voorbeen had opengehaald aan prikkeldraad.
Het was me een weekje wel! De ene wond nog viezer dan de ander. Maar dat kan mij niet deren. Bijna onder het motto hoe viezer hoe beter, vraag ik uitgebreid kleur, geur en consistentie na.
Elk dier een individu
Hoewel deze vier dieren allemaal met een vorm van verwonding komen, krijgt ieder dier een op zijn lijf geschreven middel. Elke klacht gaat vergezeld van individuele symptomen. Het zijn onder andere deze symptomen die de weg wijzen naar het aangewezen middel. De aanleiding of onderliggende oorzaak, indien bekend, kan de specificatie voor een bepaald middel zijn.
Bij twee van deze vier dieren neem ik ook het karakter en de eventuele actuele veranderingen in de persoonlijkheid mee. Waarom? Dat zal ik toelichten.
Acuut of chronisch?
In de behandeling en de middelenkeuze maak onderscheid ik tussen acute en chronische klachten.
Bij een acute klacht ligt de aanleiding buiten het dier zelf. Voor zover we in eerste instantie kunnen beoordelen gaat het bij drie van de patiënten om een acute klacht. Er is een aanleiding van buitenaf geweest, gebeten worden en het prikkeldraad, wat in alle drie de gevallen tot problemen heeft geleid.
Er is vaak maar één middel nodig om de klacht volledig te laten herstellen. Zo ook bij het paard wat zich verwondde aan prikkeldraad. De wonderbaarlijke werking van homeopathie is bij deze klachten overduidelijk en ik krijg van eigenaren dan vaak de leuke ‘óngelofelijk!’ reacties.
De symptomen bij een chronische klacht worden opgeroepen omdat er een inwendige gevoeligheid meespeelt. Er gebeurt iets, een aanleiding, waardoor de gevoeligheid van het dier geactiveerd wordt en er symptomen verschijnen. Het lijkt een acute klacht, maar er speelt meer mee.
Als we de klachten nader belichten blijkt dat bij drie van de vier patiënten een onderliggende oorzaak de klacht chronisch te maken.
De gebeten kat
De kat die gebeten is door de hond heeft als gevolg hiervan een zenuwbeschadiging opgelopen. Het herstelvermogen van de enigszins bejaarde kat is niet toereikend om de klacht met een acuut middel volledig te laten herstellen. De ouderdom en verminderde vitaliteit zorgt dat de klacht chronisch wordt.
Na het eerste herstel ronden we de behandeling af met een middel op het overgebleven en chronische aspect, waarmee deze kat weer volledig moet kunnen herstellen.
Vechtende katten
Het abces van de vechtende kat was in een ver gevorderd stadium. Een abces kan naar twee kanten doorbreken, naar binnen of naar buiten. We willen natuurlijk zorgen dat het naar de goede kant open breekt. Ik geef als eerste een middel wat dit in gang zet en zorgt dat de pus eruit kan. Ik zal de smeuïge details hierover achterwege laten.
Door de grootte van het abces was het gevolg een open wond van pakweg vier bij vier centimeter. Dat is een hele plek voor een zo’n klein dier, maar gelukkig een eigenaar die niet zo snel in paniek is. Nadat het abces was open gebroken is behandeling erop gericht om deze vieze wond schoon te houden en snel te laten helen. Binnen twee weken was de wond dicht en kon de kat weer met opgestroopte mouwen naar buiten. Dit laatste blijkt al enige jaren, sinds de verhuizing, een chronisch probleem te zijn. Voor dit onderliggende probleem, onzekerheid wat opgelost wordt met van zich af slaan, is de kat nu verder onder behandeling.
‘Hete plek’
Een hotspot, letterlijk hete plek, doet zijn naam eer aan. Het is een huidontsteking die eruit ziet als een rode, warme, gezwollen en nattige plek, die zich doorgaans in razendsnel tempo uitbreidt. Het wordt veroorzaakt door veelvuldig likken, bijten of krabben als gevolg van jeuk. Hierdoor is de opperhuid stuk gegaan en raakt geïnfecteerd door bacteriën, die normaal op de intacte huid voorkomen.
Het lichaam laat met een acute opleving aan de buitenkant zien dat er onderliggend inwendig iets mis is. De onderliggende klacht heeft te maken met een gevoeligheid voor iets waar we achter moeten zien te komen.
Het kan een mentale gevoeligheid zijn, bijvoorbeeld een hond die er moeite mee heeft dat hij aan bepaalde eisen moet voldoen of die veel alleen gelaten wordt. Maar ook een voedselovergevoeligheid of overmatige gevoeligheid voor parasieten, mijten of andere allergie opwekkende prikkels kunnen de oorspronkelijke oorzaak zijn van deze vervelende klacht.
In dit geval moet de acute uiting tot rust gebracht worden, maar met meenemen van het onderliggende probleem, de overgevoeligheid van het dier voor….
Dit is een bijdrage van Mirjam Kooy.
