Steeds wanneer ik aan de slag ga in de moestuin, overvalt een soort kalmte me. Ook wanneer ik onkruid wied, Colorado-kevers vang of de zoveelste vogel betrap op het stelen van een aardbei. Want laten we even eerlijk zijn, een moestuin is geweldig, toch is het niet altijd rozengeur en maneschijn. Indringers, het weer of eigen onhandigheden zorgen er soms voor dat er dingen misgaan in de moestuin. Zonder dat dat dan een ramp hoeft te zijn.
De laatste tijd valt het me op. Meer dan de voorbije jaren. Zeker als je regelmatig de pagina’s op facebook bekijkt van pakweg Velt of Moestuinwijven. Geweldige pagina’s om te volgen trouwens . Door alle reacties en foto’s te zien, krijg je instant goesting om zelf aan de slag te gaan. Maar is het goesting of is het ongeduld?
Iedereen die een tuin of een moestuin heeft, zal dit volmondig beamen. Vorig weekend is het nieuwe moestuinseizoen officieel van start gegaan. Geen druppeltje regen, een fijn lentezonnetje en temperaturen tot 10 graden. Dan mag je al bij je thuis wat paprika’s of erwten hebben voorgezaaid, het is pas vorig weekend dat de echte kriebels er waren om de tuin in te duiken en de eerste voorbereidingen te treffen voor het nieuwe moestuinseizoen.
Door de moderne transport-en bewaarmiddelen kan je eigenlijk elke maand alle soorten groenten en fruit krijgen. Handig, maar minder lekker, ecologisch minder verantwoord en minder gezond. Daarom zien supermarkten zich genoodzaakt om boontjes te kopen in Kenia en ze te doppen in oostbloklanden, blijven ze tomaten in de rekken leggen ook al smaken ze naar water en dat bovendien aan dumpingsprijzen.
Laten we even eerlijk zijn, er is altijd iemand die de prijs betaalt. Of het milieu of de mensen die aan een hongerloon eten telen of verwerken.
September is één van mijn minder favoriete maanden in de moestuin. Het is ofwel heel zonnig, ofwel heel nat. There’s no in between. Bovendien merk je aan verschillende planten dat ze stilaan wat uitgebloeid zijn. Ze stoppen met overvloedig vruchten te produceren en kondigen stilaan het einde van het moestuinseizoen aan. Of zijn er toch nog manieren om je moestuinhart nog even verder te laten kloppen?
Niemand slaagt er in om een basilicumplant uit de supermarkt langer dan 5 dagen in leven te houden. Hoe dat komt? Basilicum is eigenlijk helemaal geen moeilijke plant om in leven te houden of te laten groeien. Het probleem is dat de plant uit de supermarkt ook gekweekt is voor de supermarkt en snelle consumptie. Robby Sallaets deelt een aantal tips om de levensduur te verlengen.
Half Nederland en België is in de ban van het moestuinieren. Allemaal dankzij een leuke weggeefactie van een blauwe supermarktketen. Ideaal om mensen te stimuleren om een moestuin te beginnen. Daarom dacht ik: laat ik al deze mensen die dapper in de groenten gevlogen zijn een beetje helpen. Zodat hun kleine planten in heel kleine potjes uitgroeien tot een volwaardige plant. Want hoe doe je dat nu je potjes stilaan te klein geworden zijn?
Nu het stilaan warmer wordt, de eerste groentjes hun kop boven het zand steken en er terug wat leven in de moestuin komt, is het tijd om uit te kijken naar helpers in je moestuin. Want je mag nog zo geoefend en betrokken zijn bij je plantjes, er liggen altijd wel kapers op de kust die niet nee zeggen tegen een lekker blaadje sla. Hoe zorg je er nu voor dat de juiste helpers je moestuin/tuin een bezoekje brengen?
Hoera lente! En bij lente hoort rabarber, want dat is één van de eerste groenten die je kan oogsten in je moestuin. Ofwel ben je voorstander ofwel ben je tegenstander van deze ietwat zure groente. “Ik ben een enorme voorstander. Als klein jongetje ging ik regelmatig naar mijn grootouders en daar at ik mij ziek aan rabarber”, schrijft Robby Sallaets in deze blog.
Laten we eerlijk zijn, voor de meeste mensen is een tuin vooral gemaakt om te genieten van een pintje, een barbecue en wat lui hangen in een ligstoel in de zon. Al het wieden, schoffelen, gieten, maaien, snoeien behoort voor die mensen dan eerder tot het pakket van een voorhistorisch strafkamp. In deze blog maakt Robby Sallaets graag het leven van de luie tuinier nog wat makkelijker.