Steeds wanneer ik aan de slag ga in de moestuin, overvalt een soort kalmte me. Ook wanneer ik onkruid wied, Colorado-kevers vang of de zoveelste vogel betrap op het stelen van een aardbei. Want laten we even eerlijk zijn, een moestuin is geweldig, toch is het niet altijd rozengeur en maneschijn. Indringers, het weer of eigen onhandigheden zorgen er soms voor dat er dingen misgaan in de moestuin. Zonder dat dat dan een ramp hoeft te zijn.
Enkele dagen geleden stond ik leunend op mijn riek te praten met één van mijn buren in de volkstuintjes. Ik was aan het klagen dat iets mijn net geplante erwtjes oppeuzelde, hij vertelde over zijn tomatenplantjes thuis die het zonlicht nog steeds niet hadden gezien. Jammer genoeg is dat eigen aan een moestuin. Het ene jaar gaan sommige groenten enorm goed, het andere jaar lopen diezelfde groenten in het honderd.
Zo slaag ik er maar niet in om deftige peperplantjes op te kweken. Dit terwijl ik 100% zeker ben dat ik alles juist doe. Een buurvrouw haar kolen sterven dan weer altijd een verlepte dood terwijl de mijne tot lang na de winter hun best blijven doen.
Een moestuin is bijna het leven van een persoon op kleine schaal. Soms gaan er kleine zaken mis die we met behulp van wat goede raad of Google wel kunnen rechttrekken. Soms gaan de zaken zo hard mis dat ze onherstelbaar verloren zijn. Maar sommige planten bloeien dan weer zo goed, dat je niet kunt wachten om ervan te oogsten. En dat zijn dan de planten waar je het meeste plezier uithaalt. Die je vol trots deelt op sociale media ‘Hey, kijk mijn courgette eens!’. You win some, you lose some in de moestuin. Het is een spel van geven en nemen, enkel kun je er bijna zeker van zijn dat je meer neemt dan je hoeft te geven.
Zeker in de maand mei. Iedereen die een moestuin heeft zal beamen dat alles dit seizoen ontploft. De groenten die je hebt gezaaid, maar ook het onkruid. Een paar dagen regen, een paar dagen zon en je (moes)tuin ziet instant groen. Mijn beste tip om onkruid tegen te gaan, is het niet te groot laten worden. Hark het los zodra je onbekende groene sprietjes ziet en laat ze verbranden in de zon. Maar pas op, want soms zijn die groene sprietjes niet helemaal wat het lijkt. Zo dacht ik op een zomerse avond onkruid uit te harken. Maar toen ik wat dichterbij keek, bleken het honderden venkelplantjes te zijn van een plant die een half jaar geleden in bloei kwam. Op het moment dat ik het het minst verwachtte, werd ik verrast door wat de natuur te bieden heeft.
Zo zie je maar, een moestuin is echt het leven van een persoon.
Robby Sallaets, http://www.groentenuitedegem.be
