De kool, waarvan er vele soorten bestaan, vindt zijn oorsprong aan de zee regionen. Deze koning van de kruisbloemigen kennen we tegenwoordig van kogelrond tot violet en met palmachtige en gekroesde bladeren.
De kool is op legio manieren te verwerken en zelfs in te zetten als medicijn.
Op Helgoland vinden we nog altijd de wilde zeekool waar alle variaties uit voortgekomen zijn. Uiteraard onder strenge natuurbescherming. Ook langs de Middellandse Zee, waar de oorspronkelijke wieg van de kool stond, staan ze onder strenge natuurbescherming.
In Nederland kennen we een variant die we eeuwige moes noemen. Uit de naam leiden we af dat die plant eindeloos door wil en kan groeien. Vroeger moesten liefhebbers van kool beschikken over veel geduld. Kool mocht pas na ‘Sint Euthanasius’ (IJsheiligen) geoogst worden. Dat is nu niet meer het geval. De reden dat vroeger de vorst over boerenkool heen moest gaan, was dat daardoor de koolhydraten omgezet werden in suikers, waardoor de bittere smaak verdween. Maar tegenwoordig is die bittere smaak er in de meest kolen uit gekweekt. Behalve uit de oervorm: eeuwig moes. Eeuwig moes is echt fantastisch. Het is heerlijk vanwege de bitterstoffen die hele gezonde eigenschappen hebben. En eeuwig moes heeft nog een ander voordeel: hij groeit het hele jaar en kan in elk seizoen op tafel gezet worden.
Deze oervorm heeft in tegenstelling tot de meeste andere soorten geen bloeiwijze, maar legt de stengels over de grond. Kolen zijn echte ‘bewaargroenten’: in hun geconcentreerde vorm bewaren ze de energie en warmte van de zomer in hun knollen of blad, om die af te geven in koude dagen. Perfect om vaak op het menu te zetten in koude Hollandse winters.
Kolen zijn heel geschikt als ontstekingsremmers. Een ontsteking is een vorm van VERZURING en kolen hebben sterk ontzurende eigenschappen. Reden waarom ze populair zijn bij het bestrijden van maagzweren, vitamine U de anti-ulcus factor is er naar genoemd. Ze hebben dan ook een enzymatische werking.
Onze aandacht gaat altijd uit naar knollen en bladeren, terwijl we de stronken van spruitjes, boerenkool en andere bewaarkool weggooien. Dat is jammer, want die stronken vormen fantastische mest. Deze mest is bij uitstek geschikt om de kool voor het volgende jaar mee te bemesten, omdat hij namelijk knolvoet bestrijdt, een ziekte die veel voorkomt in gekweekte koolsoorten.
Recept: Boerenkoolchips en -koekjes
Chips
Chips zijn zelden gezond, maar boerenkoolchips is dat wel. Deze hartige snack is heel makkelijk te maken.
Scheur een paar boerenkoolbladeren in stukjes. Bestrijk ze met een beetje olijfolie en wat Keltisch zout. Even op lage temperatuur in de oven totdat de chips knisperig wordt.
Koekjes
Pureer de rauwe boerenkool in de keukenmachine.
Doe er wat zonnebloempitten bij, wat Keltisch zout, kurkumamix en tomatenpuree.
Doe de brij tussen 2 stukken bakpapier en maak het plat.
Snij er dan koekjes van en leg deze in de droogoven of op lage temperatuur in de gewone oven.
Dit artikel is geschreven door Marry Foelkel. In meer dan 25 jaar heeft Marry Foelkel een schat aan ervaring opgedaan met de toepassing van kruiden voor gezondheid en wellness.
