“Soms snap ik het niet. Dan kom ik de kamer in en vliegt Arie luid schreeuwend naar me toe. Ik moet dan echt wegduiken want anders wordt ik gebeten. Ja, soms tot bloedens toe. En ik kan vertellen dat doet echt pijn.”
Welkom in het huis van Arie, de grijze roodstaartpapegaai.
Arie is een pittige jongen of tante. Het is niet bekend of hij, zeg ik maar even voor het gemak, van het mannelijke of vrouwelijke geslacht is. Je zou denken dat Arie een vrouwtje is, want ze heeft de man des huizes tot haar partner gebombardeerd.
Jaloerse dame
Arie wil haar partner voor zichzelf. Ze duldt geen andere kapers op de kust. Met de vrouw des huizes geeft dat, zeg maar gerust, grote problemen. Zodra zij ‘vermomd’ met een handdoek om nat haar of met een hoedje op de kamer binnen komt, begint Arie oorverdovend te krijsen. Bovendien kan Arie haar, als hij vrij rondvliegt, aanvallen. Van grijze roodstaarten is bekend dat ze echt een hekel aan iemand kunnen hebben. Dat laat Arie duidelijk merken. Iets té duidelijk.
Alle aandacht van de partner
Arie heeft één partner gekozen en zoals een grijze roodstaart betaamt, is ze erg eenkennig. Arie vindt het heerlijk als ‘haar partner’ haar op de rug legt en zachtjes over het buikje kriebelt. Of als ze op zijn schouder mag zitten om zachtjes aan zijn oorlel te knabbelen. Maar als er te weinig aandacht voor Arie is eist ze het op door te schreeuwen. Dit zorgt voor enige irritatie bij de overige huisgenoten, waardoor Arie regelmatig op de gang bivakkeert.
Op bezoek bij Arie
Arie heeft een hekel aan autorijden en daarom bracht ik een huisbezoek. Met kriebels in de buik nam ik aan tafel plaats. Gelukkig zat Arie in haar kooi. Na een paar minuten stelde de eigenaar voor om Arie uit de kooi te laten. ‘Prima hoor’ hoorde ik mezelf stoer zeggen. Arie kwam er ‘gezellig’ bij zitten, draaide zich na eerst wat geknuffel met ‘haar partner’ naar me om en kwam parmantig op mij aflopen. Ze keek me met priemende oogjes aan, pakte mijn pen en ‘knak’, beet die in één keer doormidden. Nou dat is duidelijk dacht ik, dit is wat jij kunt met je snavel. De toon was gezet en de rest van het consult heeft ze me volledig genegeerd!
Vrije papegaaien
Papegaaien leven in de vrije natuur in grote groepen. Ze zijn monogaam en kiezen een partner voor het leven. De stelletjes leven in een vreedzame gemeenschap. Onzekere papegaaien zitten het hoogst in de boom en die zetten het bij gevaar op een krijsen. Zo wordt de groep gewaarschuwd en kan een veilig onderkomen gezocht worden.
Normaal gedrag?
Als je het gedrag van Arie vergelijkt met de vrije papegaai vertoont Arie eigenlijk niet erg abnormaal gedrag. Arie heeft een partner gekozen, wil graag zijn aandacht en duldt vreemden niet in de buurt. Arie is blijkbaar een onzekere jongen of meisje en ziet de vrouw des huizes als een potentieel gevaar. Omdat vrije papegaaien in grote groepen leven hebben papegaaien in gevangenschap een grote behoefte om bij het gezinsleven betrokken te worden.
Behandeling Arie
Dat het gedrag van Arie wat extreem is staat buiten kijf. De andere gezinsleden en/of bezoek lopen regelmatig gevaar om aan haar nukken ten prooi te vallen. Dat kan niet de bedoeling zijn. De behandeling wordt gestart om de scherpe kantjes van haar gedrag te laten afnemen. Door de eigenaren voor te lichten over normaal gedrag bij papegaaien, kunnen ze Arie beter begrijpen en begeleiden. Ze blijft ‘natuurlijk’ de man des huizes als partner zien en vraagt om zijn aandacht. Maar Arie wordt door de behandeling minder bezitterig, de agressie neemt af en aandacht gaat niet meer met oorverdovend krijsen gepaard. Zo kan het hele gezin weer in harmonie samen leven.
Deze blog is geschreven door Mirjam Kooy – Klassieke homeopathie voor dieren
