Deze week was een topweek. De moestuin heeft ervoor gezorgd dat ik bijna een week lang geen groenten heb moeten kopen in de supermarkt. Rabarber, spinazie, prei, selder, verschillende soorten sla, raapsteeltjes, veel kruiden… Het is alvast een voorsmaakje van wat er me nog te wachten staat.
Proeven in je moestuin
De komkommerplantjes, courgetteplantjes, pompoenen en tomaten staan te wachten om buiten geplant te worden. De aardbeien, erwtjes, tuinbonen, witte kool, broccoli, uitjes en aardappelen hebben nog enkele weken nodig voor ze geoogst kunnen worden. Het is een ongekende rijkdom om een tuin in te stappen, rond te kijken en meteen on the spot te kunnen proeven en een gerecht te bedenken. Mét groenten die bovendien geplukt worden op het moment dat ze echt op hun best zijn en de meeste smaak bevatten. Want laten we even eerlijk zijn, de groenten en fruit in de supermarkten zijn dikwijls smakeloos.
Aardbeien uit verwarmde serres
Enkele weken geleden zag ik foodbloggers groots uitpakken met aardbeien van Hoogstraten. Deze aardbeien komen op dit moment nog uit verwarmde serres. Dat hoeft op zich niet slecht te zijn, maar ik ben daar wat sceptisch over. Duurzaamheid en ecologische overwegingen even buiten beschouwing gelaten. Soms maak ik me gewoon zorgen over de smaak. Maar ook daarover ving ik enkel en alleen positieve signalen op. Het zouden stevige, mooie, rode aardbeien zijn met een hele zoete smaak. Nu was mijn nieuwsgierigheid pas echt gewekt. Bij mijn volgende supermarktbezoek zag ik ze blinken: mooie, rode aardbeien. Stevige vruchten die vroegen om gegeten te worden. Ik besloot dus om een bakje mee naar huis te nemen. En om heel eerlijk te zijn was het niet gelogen. De aardbeien waren inderdaad zoeter dan ik had gedacht. Maar toch stelden ze net daardoor dubbel en dik teleur. Net omdat mensen enthousiast waren over die aardbeien in een bakje die zoet waren.
Eigen kweekfanaat
Noem me gerust een ‘aardbeiensnob’ of een ‘eigen kweekfanaat’ maar die zoete aardbeien kwamen in de verste verten niet in de buurt van de aardbeien die nu stilaan rijp aan het worden zijn in mijn moestuin. Je moet ze proeven om de smaak te kunnen vatten. Zoet, vol… onweerstaanbaar eigenlijk. En daarom was ik teleurgesteld. Naar mijn gevoel is het smaakpallet van mensen door de jaren heen geëvolueerd in de negatieve zin. We zijn de echte smaak kwijt van producten. We kunnen ons niet meer herinneren wat de originele smaak is en daarom nemen we genoegen met een smaak die in de buurt komt.
Hoeveel mensen weten hoe een jonge courgette met bloem smaakt? Of hebben de voorbije jaren zelf erwten gedopt die half zo groot zijn als de ingevroren erwten in de winkel. Of een lauwe tomaat uit de serre gegeten die net niet op barsten staat. Of verschillende soorten spinazie gegeten.
Seizoensgroente
Laatst zag ik opnieuw een foodblogger de aubergine aanprijzen als ‘in het seizoen’. Ik word kwaad van zulke zaken. Ja, er zijn manieren om een aubergine nu te telen en op de markt te brengen. En ja, dat is misschien zelfs duurzamer dan aubergines uit het zuiden. Maar zeg niet dat die in het seizoen zijn. De gewone consument heeft het zo al moeilijk genoeg. Geef ze een beetje meer duidelijkheid en smaak en iedereen wint erbij. Het voedselsysteem in de eerste plaats.
Tot snel,
Robby Sallaets
