Moed

0

Ooit leerde ik de definitie van moed. “Bang zijn voor iets wat je moet doen, naar jouw eigen morele opvattingen. En dan toch doen, datgene wat je vindt dat je moet doen”.
Dit heeft me vaak dat zetje gegeven als de moed me in de schoenen aan het zinken was.

Als er iets is wat ik in deze tijd nodig heb, dan is dat MOED. Het hebben van moed. Als ik het verlies, het opnieuw uit vinden. Telkens weer opnieuw. De wereld om me heen is verwarrend, beangstigend en dwingend, maar ook ongelooflijk mooi. Ik zie moedige en hele mooie mensen om mij heen.

Natuurkracht

Enkele weken geleden, toen ik zelf de moed een beetje kwijt was, zag ik in de moestuin hoe de rabarber de neuzen al door het aardoppervlak boorde. Ik werd hier zo intens gelukkig van. De kracht van de natuur gaat door in zijn eigen cyclus.  Altijd. Die natuurkracht zijn en hebben we ook.

Vaak hoor ik om me heen spreken van: ‘We moeten even volhouden en dan wordt alles weer gewoon’. Als ik daar ik over nadenk,  dan geloof ik dat niet.

De situatie zoals die nu is, heeft zich kunnen ontwikkelen naar dit moment, tijdens dat oude normaal. Daar was ik, en ben ik onderdeel van. Als ik met mijn vinger wijs naar de ander dan wijzen er vier naar mijzelf.
Als ik niets verander in mijn opvattingen, in mijn verantwoordelijkheid, in mijn dagelijkse handel en wandel dan kan er niets veranderen op wereldniveau.

Eigen potentieel

Pfff…wat aanmatigend zal je denken. Maar heb jij wel eens met een zoemende mug om je heen, de nacht door gebracht?

Als ik de moed opbreng om mijn eigen potentieel als mens in te zetten, om naar mijn eigen morele waarden te durven leven en handelen, dan mobiliseer ik mijn kracht.
Elke frequentie heeft effect op het wereldtoneel.

De consequentie hiervan is dat ik met mijn persoonlijke angst geconfronteerd wordt en die moet ik in de ogen kijken.

Moed

Kort geleden zag ik een moederschaap met haar lammeren. Zij voelde zich bedreigd door een hond. Dat moedige moederschaap ontstak in een oprechte boosheid en opende de aanval. Die hond moest af nokken. Dit hield me een tijd bezig. Met die hond is niks mis en met dat schaap is ook niets mis. Wat er gebeurde was dat het schaap zei: “NEE, tot hier en niet verder”. Een moedig schaap, een moedige moeder. En de hond kende zijn plek.

In deze tijd wordt er in de samenleving gesproken over schapen en over wappie’s. Als deze termen worden gebruikt ervaar ik geen respect voor elkaar. Groepen staan tegenover elkaar en vechten of negeren elkaar…. of als het contact niet te vermijden is dan wordt er niet gesproken.

In een gesprek met een politievrouw hoorde voor het eerst van de term wappie’s. Ik voelde het oordeel en begreep wat ze bedoelde. Maar ik ben geen wappie en ik ben geen schaap. Ik ben een mens, een mens die moeite doet om wakker te zijn! Soms ben ik bang en moet ik mijn moed opnieuw vinden en op een ander moment draag ik mijn innerlijke waarheid in waardigheid en respect voor mezelf en voor de ander.

Verdeeldheid

Als de bevolking tijdens een crisis, is verdeeld in groepen die tegenover elkaar staan, dan is het niet zo moeilijk om die hele bevolking te sturen. “Waar twee honden vechten om een been, gaat een derde ermee heen”. Dat gaat ook hier op.

Ik ervaar dit momentum in het leven als een kritisch moment. Het zijn dit soort momenten die mij dwingen om keuze te maken in het leven. Ook als ik geen keuze maak, dan maak ik daarmee toch een keuze. Dan laat ik namelijk een ander kiezen voor mij, maar ben ik nog steeds verantwoordelijk voor deze keuze.

Om die keuze zelf te kunnen maken moet ik bij mezelf weten wat mijn belangrijkste morele waarden zijn in mijn leven. Dan pas kan ik een oprechte keuze maken. Voor mij zijn dat:

  • Onvoorwaardelijke Liefde
  • Vrede, de weg daar naar toe is geweldloos
  • Vrijheid
  • Wijsheid
  • Rechtvaardigheid
  • Gezondheid, toegankelijk voor iedereen
  • Basis behoeften, eten, drinken veilige woonruimte en eigen ontwikkeling voor iedereen
  • Respect voor de natuur, dat zijn we zelf, de dieren, moeder aarde, de boeren die voor het voedsel zorgen met liefde, etc…

Een menswaardige wereld

Mijn keuze is een toekomstperspectief van een nieuwe wereld voor iedereen vanuit mijn morele menselijk waarden. Een menswaardige wereld. Mijn werkelijkheid is dat zonder een toekomstperspectief er niets zal veranderen. Of, als ik geen toekomst perspectief ontwikkel, dan doet een ander dat. Met of zonder morele waarden.

Ik sluit me aan bij het moederschaap, uit zorg om de generaties die na mij komen.

Hierbij nodig ik je uit om het gesprek aan te gaan en na te denken, te voelen bij jezelf en met elkaar…

“Het donker verdwijnt als het licht verschijnt.”

Warme groet, Corrie Derks
https://klankbehandeling.nl

 

 

Comments are closed.