Developmental Transformations (DvT), wat is het?

0

Developmental Transformations (DvT) is ontwikkeld door David Read Johnson in Amerika, inmiddels heeft DvT ook vaste voet op Nederlandse bodem gekregen. DvT kan zowel individueel als in een groep gegeven worden. Dit artikel is geschreven ter introductie in de methode voor de start van het Traject: Krachtig verder na seksueel misbruik. Onderaan kan je meer informatie vinden over de theorie van de methode.

Het speelvlak: Een introductie in de methode Developmental Transformations

Welkom in het speelvlak. Het speelvlak dat we met elkaar creëren. We starten vanuit een lege ruimte, er zijn alleen enkele kussens die we gebruiken. We verbeelden verder met ons lijf en komen in beweging. Wat roept het aan gevoelens, beelden, verlangens, gedachten en ervaringen op? Mogen we daarmee spelen? Om je te zien en serieus te nemen. Om je te laten zien wat er nog meer mogelijk is en andere perspectieven mee te geven. Dat we kunnen leren lachen om onze imperfecties en onmogelijkheden. We zijn allemaal gebroken, maar durven we elkaar te ontmoeten en met onze gebrokenheid te spelen?

Ik nodig je uit om in te brengen wat het spel met je doet, wat er bij jou opkomt, zodat de ander zich weer tot jou kan verhouden. In het spel zijn we gelijkwaardig, we hebben een gedeelde participatie. Ik kan dingen inbrengen in het spel en jij kan dingen inbrengen in het spel. De ontmoeting, de mach and dismatch staan centraal. Kunnen we dat verdragen en het contact weer aangaan. Het is leren bewegen in de instabiliteit van het leven.

We komen rollen, patronen en wensen tegen. Maar dan in het speelvlak met onbegrensde mogelijkheden. We kunnen doen alsof. Dat biedt een veiligheid. We kunnen zo spelen met dingen die je in de werkelijkheid misschien niet onder ogen durft te zien, waar je vandaan wil gaan of te spannend zijn, maar in de distantie van het spel onderzocht kunnen worden. Het is het vergroten van je window of tolerance. Van statisch naar dynamisch.

Dus als jij bevriest, laten we kijken hoe je weer in beweging kan komen. Als je het spannend vindt en je wilt verstoppen, bouw met kussens jouw plek. Als er verdriet is, komen we misschien bij een meer van tranen en kunnen we stilstaan bij wat ieder ziet van zijn eigen verdriet in de weerspiegeling van het water. Misschien zijn er schrammen en wonden die verzorgd moeten worden. Misschien is er een afrond, de angst of de wens om erin te vallen en dat het leven stil zal staan. In spel kunnen we ermee spelen. Met de pijn, het verdriet, de machteloosheid of boosheid. Het is spel en daarmee is de afspraak dat we doen alsof en we elkaar geen echte pijn doen. Maar wel kunnen we geraakt worden. Er kunnen monsters en dappere ridders zijn. Er kunnen daders, slachtoffers, beschermers en helden zijn. Rollen kunnen omgedraaid en getransformeerd worden. We kunnen verborgen plekken van onszelf leren kennen en naar fantasie werelden gaan. Het kan fictief- en ook zo echt voelen.

Maar al wordt je in het spel opgegeten, zak je door de grond of ben je gevallen, je kan altijd weer opstaan en verder gaan. Ben je verdwaald en heb je geen idee waar het over gaat, voel je je erbuiten vallen? Er is altijd een weg terug en als je de weg zelf niet kan vinden dan zal ik je helpen zoeken.

We hoeven niet een scene af te maken, maar kunnen het spel continue veranderen. We zijn samen en mogen ook andere kanten opgaan. Mogen we verschillend zijn en durven we onze kleur te bekennen? Durven we de controle los te laten? Te zien wat we inbrengen, hoe dat veranderen kan? Durven we steeds vrijer en met meer mogelijkheden ons in het spel te bewegen? Voor onszelf te zorgen en uitgedaagd te worden? Te uiten en los te laten?

Ik ben je mede- en tegenspeler. We doen het met elkaar. Tot in het speelvlak.

Rineke van Setten
Dramatherapeut, Developmental Transformations practitioner, Pessotherapeut

 

Theory of Developmental Transformations

Kijk voor meer informatie over de methode en artikelen op de website van Developmental Transformations.
Bron: http://www.developmentaltransformations.com/

“DvT theory is based on the assumption that Being is inherently unstable, and that form arises in the service of stabilizing Being. Sources of instability include the perception of Difference in the world, which gives rise to Desire, whose aim is to eliminate difference and this leads to suffering. Desire leads to the formation of territories such as concepts, roles, and identities.

Presence is defined as the continuous flow or process of difference, desire, formation, and then de-formation, which follows the ever-changing, transforming nature of Being. DvT is a practice that aids a person in achieving this flow. The main areas that people experience instability include the Body, Others, and Change, and DvT targets these areas of experience by attending to embodiment, encounter, and transformation.

DvT privileges improvisational and embodied interaction over exploration or role repertoire or story, and training focuses on one’s abilities to use themselves and their capacity to communicate in subtle ways, through their own bodily movement, speech, sounds, gaze, and personality. This requires a number of years of intensive practice and supervision, as well as experience as a client in DvT.

DvT may be practiced between two individuals, a group, a family, or a larger community. In the context of psychotherapy and drama therapy, DvT has been especially effective with seriously disturbed populations such as patients with schizophrenia, dementia, and medical illnesses; and with traumatized children and adults. However, DvT has also been practiced with healthy people for personal growth. Wherever appropriate, DvT practitioners provide informed consent, follow ethical guidelines, and receive ongoing supervision. Though physical touch occurs in DvT, this is by mutual agreement and does not include sexualized touch.”

Comments are closed.